Markery nowotworowe

Markery nowotworowe to substancje lub cechy, które można wykryć w organizmie i które wskazują na obecność nowotworu lub pomagają w monitorowaniu jego rozwoju. Analizy laboratoryjne wykorzystywane do pomiaru tych markerów są często wykorzystywane w diagnostyce, ocenie stadium choroby, monitorowaniu leczenia i określaniu ryzyka nawrotu nowotworu. Analizy laboratoryjne do pomiaru tych markerów nowotworowych obejmują krew, mocz, tkanki lub inne próbki biologiczne pacjenta. Ważne jest, aby zrozumieć, że obecność podwyższonych poziomów markerów nie jest równoznaczna z diagnozą nowotworu.

• PSA Marker PSA (z ang. prostate specific antigen), czyli specyficzny antygen gruczołu krokowego, pozwala wykryć raka prostaty w bardzo wczesnym stadium rozwoju. Badanie stężenia PSA przeprowadza się z niewielkiej próbki krwi – nie ma żadnych przeciwwskazań do jego wykonania.
• CA 125 (z ang. carcinoma antigen 125, carcinoma antigen 125) jest markerem raka jajników, użytecznym w ocenie skuteczności leczenia, w wykrywaniu nawrotów i prognozowaniu czasu przeżycia chorych. Stężenie CA 125 w surowicy koreluje z wielkością zmiany nowotworowej. Jest również przydatny w wykrywaniu endometriozy.
• Antygen CA 19-9 to marker nowotworowy, którego obecność wykrywana jest najczęściej w przypadku nowotworów przewodu pokarmowego. Antygen ten uważany jest za charakterystyczny dla raka trzustki, a jego podwyższony poziom wskazuje również na nowotwór jelita grubego lub pęcherzyka żółciowego.
• CA 15-3 (z ang. carcinoma antigen 15-3, carcinoma antigen 15-3) jest markerem raka piersi, przydatnym w wykrywaniu i w prowadzeniu leczenia chorych na raka piersi. Obecność CA 15-3 w surowicy jest markerem klinicznego stadium raka piersi.
• CRP ilościowo (białko C-reaktywne), jest tzw. białkiem ostrej fazy, szybkim wskaźnikiem (4-8 godzin) uszkodzeń tkanek w wyniku zapalenia, infekcji, martwicy niedokrwiennej mięśni lub urazu. Badanie jest przydatne w diagnostyce i monitorowania leczenia stanów zapalnych i uszkodzenia tkanek w przebiegu infekcji (głównie bakteryjnych), chorób reumatycznych i nowotworowych, zawału serca i stanów pourazowych.